BU BİR ÖYKÜYDÜ...Bu bir öyküydü yalnızlığı bedelsizce arzulayan bu neydi? aşktı bu belkide değildi yankılanmış yalnızlıklar kadar yalnızdı o fikrini sormuyordu yalnız ve yalnız seviyordu kendinden uzaktı kendiyle uzak aah! itildim yalnızlığa düşlere gömüldü aşk denilen o rüya nedeni varmıydı ömrümün yollarına döştüğüm vakit biçare gülüşün biçare bedenin biçare varlığın aah! birden ayıldım sensizliğa gömüldüm acımı: başladığı yerde bitmiyor bir gezegenden çok medcezirler yaşadım bir ay tutulmasıydı her yüzüne bakışım senin okyanusların vardı, derin senin dalgaların vardı, serin güneşi ıslatan, güneşle ıslanan benim yalnızlıklarım vardı senli yalnızlıklarım bitince başlayan başlayınca bitmeyen Bilinmeyen denklemler bilinenle denklenmez bu bir öyküydü çözülmeyen bir denklem sen bir pisagordun ben çoğa bölünen üçken Hep seninle var oldum hep kendimle incinen... |