BİR YOKLUK
Gözümden damlar ansızın bir el
Düşer başım seccademe Son nefesim bekletme haydi gel Yaşamak ağır başsız gövdeme Bir hayal gövdem bir yokluk elim Belkide hayatın son demindeyim Son kez güldü hergün doğan gözlerim Belki de zamanın en meçhul yerindeyim Bir korku,bir hüzün,bir kendim Titredi mezar irkildim Düştü ağzıma bir ölü Ve ben onu emdim Bir ölü teninde kıvranan su Toprak altında bir gözyaşı Sahiplendim kustuğum namusu Boğdum ellerimle ölümsüz başı Adem Çavuşoğlu |