HER ŞEY DÜN GİBİyıdızlar yok bu gece gökyüzünde belliki perdeleriniçekmiş bulutlar önlerine bense karanlık odamdayım dinliyorum sessizliği sokak ışıkları yansıyor yüzüme hafi esen güzgar sallıyor karşı komşunun perdelerini bir müzik sesi geliyor içeriden sessizliği okşayan ağır nağmeleri götürüyor beni benden alıp uzaklara anılarımla dolduruyorum içimi sakladığım anı defteri geliyor aklıma kitaplar arasından alıp karıştırıyorum sayfalarını sararmış sayfaları arasındaki kurumuş bir gül yaprağı belliki oda kurumuş yalnızlıktan herşey dün gibi yada dün bugün gibi geçmişin izleri var yüreğimde üzerime sensizlik çöküyor düşüncelere gömülüyorum komşunun oda lambası yanınca kendime geliyorum gece çok acımasız ve karanlık ne değişecekki sabaha güneş ilk ışınlarıyla ısıtmadıkca beni gece çökmeden ilk rüzgara atlayıp yalnızlığın içindeki bu şehirden çok çok uzaklara gitmeliyim belkide kaçmalıyım buralardann ,,,,,,,,,,,,,YUNUS,,,,,,,,, 04 05 2003 |