EY SEVGİLİ
Zincire vurdum aşkımı gönül mahsenimde,
Bir feryat koptu ayrılıkla her yerimde, Şimdi seni yaşamak vardı gül teninde, Yolun açık bundan sonra ey sevgili seninde, Burcu burcu kokar olmuştu bana hayat, Bazen sevgisi hoştu bazen ise bayat, Abdül artık sen bu aşkı bi kenara bırak. Hayallerinden silkinde ayağı kalk. Özür kolay söylenir olmuş artık dillerde, Aradıgım benim dilde değil ki gönüllerde, Yar dediğim şimdi başka ellerde. Bedenim kays la birlikte artık amansız çöllerde... Hannan Uğurlu(ABDÜL) |