EY KARA GÖZLÜM (2)
Gök yüzü puslu, bulutlar kara,
Değmeyin kalbime, doğuştan yara, Yürek yine yalnız, senden uzakta, Bir yıl daha geçti, ey kara gözlüm. Vücudum çok yorgun, gözlerim nemli, Binde bir ümit yok, beklerim seni, Duygularım hüsran, kara kefenli, Kalanlar yanarmış, ey kara gözlüm. Gel tut ellerimi, ısınsın biraz, Hasretin yakıyor, yeter yapma naz, Telefonun çalmaz, tutmaz firakans, Ulaşamam sana, ey kara gözlüm. Ne arayanım var, nede soranım, Allah’ıma şükür, vardır kuranım, O nu okudukça, huzur dolarım, İşte ben böyleyim, ey kara gözlüm. Allâh’ın taktirine, karşı gelinmez , Vuslat ne zamandır, oda bilinmez, Vademiz dolmadan, Rabbe gidilmez, Bir gün kavuşuruz, ey kara gözlüm.. . Emine erdem/ o2/mrt/11 Hazan-gülü/ Bursa Ozan kardeşimden. İsmini zikreden diller yorulmuş Vicdan sorgularken candan sorulmuş Gönül hanem senle maksudu bulmuş Varlığın çınarmış ey kara gözlüm ------Ozanmerdan kardeşime teşekkürler... Şiirime güzel nadide billur gibi sesi ile hayat veren Şirin kelebek/ fundama teşekkür ederim...Güzel yüreğinin dileklerini Rabbim eline versin...DUÂ, larımdasın.. |
Şiirin duygusuyla müteessirim.
Tebdrik ve takdirlerimle