BABAMA
Baba aç gözlerini
Bak ben geldim Ortanca kızın Biraz delişmen Biraz asabi, sinirli Birazda ASİ Kafasının dikine giden Sana hiç söyliyemedim amma Ben seni kendimce En fazla seven KARA KIZIN Hastahane odan ,yatağın boştu Yastıklarını okşadım Öyle kederli, öyle üzüntülüyümki Seni kaybetmekle Görünürlerde bir yaram yok amma Hasretinle Açık pencereden uçan ,kaçan bir kuş gibi Kayboluşunla İçimde tarifsiz acılar bıraktın BABA Gidişini unutmayacağım Seni, yokluğundan Şifa bulmaz yaralı kalbimde saklıyacağım Kendi ,kendime soruyorum Sensizliğe nasıl alışacağım haziran 2001 yıllar geçti tıpkı seninde tahmin ettiğin gibi bana mezarıma geirse kara kızım gelir ancak dediğin gibi,ANNEM söyledi evet ben bu geçen yılların her hafta sonunun bir günü hiç aksatmadan hep yanına geldim baba umarım hissediyorsundur orda yanlız değilsin BABA biraz delişmen biraz asabi birazda ASİ KAFASININ DİKİNE GİDEN |
evet BABA'lar unutulmaz değerlerdir..
keşke zamanında birbirimizi anlasak...
Sayın şairem; son şiirinizde olduğu gibi(Anneler ve kızları)
ve yine hassas bir konuyu
ustaca güzel resimlemişsiniz...candanz tebrikler..saygılarımla...
kaleminiz daim böyle güzel yazsın..saygılar...