VATANINI SEVEN KAHRAMANLARA...
karşılıksız sevmiştik bu vatanı
bayrağını kanımızda taşırcasına uğrunda ölmeyi şeref sayacak kadar yürekten ölümüne sevmiştik... çıkarsızdı tüm hayallerimiz tek bir emelimiz vardı zahirde alsancaklı bayrağa sarılı bir tabut ve ardından tekbirler işte bir umut... geceleri asır etmiştik kuru hasırlarda zulmetti aynı hayatın üzerine doğan güneş kahrımız alırdıda başı karlı dağları bir türlü derdimizi anlamazdı bu kahpe hain sistem... ayosofyada abdest alıp tunalarda namaz kılmaları istiyorduk akıncılar misali at sırtında şehadete ermeyi aynı günün akşamında kevserde olmayı gaye edinmiştik ama olmadı beceremedik... kuştüğü yataklara teslim ettik azmimizi yalan sözlere verdik ahdimizi saftık ne bilebilirdik böyle olacağını bir sabah yelinde astılar birer birer kestiler bileklerimizi bayrağı taşıyan kanımızı akıttılar ayaklarının altında çiğneyip alay ettiler... demiştimya karşılıksız sevmiştik bu vatanı hizmet sevdası yanardı yüreğimizde dimağımızda tek birşey vardı ŞEHİT OLMAK... gün gelir ölüm gelirse yatağımda alsancak yoksa tahta tabutumda bilinki ruhum asrın en büyük azabında kıvranıyor bizi bu hallere getirenleri hakim-i sultana şikayet ediyordur işte o vakit bahtsızz ruhum muazzez olacaktır... ____SERDENGEÇTİ_____ |