Kalbimde Sınıyorum
Aralayıp kapıyı, çıkıp gitmek vardı ya,
Biraz daha kalarak sana şans tanıyorum Maziye gömüp anı veda etmek vardı ya Merak edip sevgini kalbimde sınıyorum Ah tutar yerde kalmaz vefasız olanları Benzemez birbirine değişir her anları Yakıp yıkıp canları söyleyip yalanları Kandırdım diyenleri nefretle kınıyorum Toparlayıp dengimi çekip gitsem bu handan Uzaklara kaçarak çözülmeyen nihandan Hesap sormak boşuna geçip giden zamandan Gafletten uyanmanın vaktidir sanıyorum Sıra sıra dizilen, isteklerim natamam Geride kalanları kafileye katamam İçimde ve dışımda var olanı atamam Nedamet şerbetini içerek kanıyorum Hayatın son aryası neden Nil’e ritimsiz Varsam özlenen yere, her şey orda bitimsiz Herkes ayni biçimde sen ben o hep isimsiz Düşündükçe korkuyor halime yanıyorum NİLÜFER SARP__________18.MAYIS.2011 |
sonda olsa bir şans daha vermek gerek insanlara hayatta..
oda olmuyorsa
yapacak birşey yok demektir.
Toplumda çok kişinin kendisini içinde bulacağı her zaman ki tadında mükemmel bir
terapi şiiri
kutlarım