ZAMAN YÜRÜYORDU---
Zamanla yürüyor ve biz yaşlanıyorduk istemeden.
Asırlık çınar ağacının son yaprağı,toprakla buluşurken. Senden ayrılmanın eylül gözyaşlarıydı beni üzen. Dostları soytarı maskesi takanların yanında bırakırken. Zaman yürüyor ve biz yaşlanıyorduk, ayrılıyorduk. Buz dağlarının eriyen gevşeyen seslerini duyarken. Bir yandan birbirimizi kaybetmenin acısını çekiyorduk. Bir yandan biz istemeden ölüyorduk,yaşarken... Salih Ataseven..2011 |