Unutmaktır bazen kaçmak, bir yerlere sığınmak
Hani öyle doyasıya yaşanamayan çocukluk vardır ya
Onu yaşamak gibidir hayatla oyun oynamak
Bazen sırf sevdiğine inat yaptığın kaçamaklardır
Ya da üzgün gecelerindir bu hayata katlanmak
Onsuzluğun oluruna inat onurunla yaşamaktır
Sonsuzluk istercesine onunla bir güne razı olmaktır
İçten içe yanıp ondan bir damla su istemeye korkmaktır
Her şeye cesaretin vardır ama o gözlere bakmaya kıyamamaktır şu hayatta yaşamak...
Ne vakit hayata tutunmayı seçsen sevdiğindir o dalı kıran
Aklına sevmek geldiğinde affettiğindir asıl canını acıtan
Ve inadına, inadına güvendiğindir sana hep hüsran yaşatan
Güzel ve gerçek olan ne varsa sana uğramamasıdır yaşamak
Doyasıya, onun uğruna her şeye ve herkese inattır yaşamak
Bu hayatta yaşamak onsuzluğa isyanla onun olmaktır
Gerçekten yaşamak onunla hayatı paylaşmaktır... ONU YAŞAMAKTIR...


ZEYNEP BAKİ