GÖZLERİN
Bir çift göz; takılı kaldı gözümde
Fikrimi başımdan, aldı gözlerin Hilaf-i hakikat yoktur sözümde Buselik makamdan, çaldı gözlerin O nasıl nazardı, lokmanca edâ Bülbülce şakıyış, dilinde seda Gurbeti; hiç nasip etmesin Hüdâ Gülistanda çiçek, baldı gözlerin Sihirli bir oktu, deldi bağrımı Efsuni ilaçtı, kesti ağrımı Meşkin kalemiyle yaptım çağrımı Şiir deryasında, saldı gözlerin Işığında; zayi olurken gece Farklı bir lisandı, bilmem ki nece ? Başka bir terennüm, başka bir hece Gönül al-fa-be-mi, çaldı gözlerin Elâsında yittim, dünü unuttum Arefe, bayramı günü unuttum Doğumu, ölümü sini unuttum Ufkumda asılı, kaldı gözlerin Nazarın; ruhumda ziynet takıdır Kalp muhasarası, sihir bakıdır Altay’dan, Tuna’ya iffet akıdır Mitolojik destan, faldı gözlerin Fetih mutlak idi, gönle akarken Retina, iriste şimşek çakarken Adeta mecnundum, güle bakarken Gözümden gönlüme, daldı gözlerin Gülzarın nektarı, petek özümde Delitay yüreği, pişer közümde Eşkalin bir anda, bitse gözümde Bundan gayrı benim; oldu gözlerin Çetin KILINÇARSLAN |
adam gibi bir şiir ararken fazlasını buldum
zevkle okuyorum
tebrikler selamlar