ANKARA..
tunalı hilmi caddesinde
yaşanması zor olan bir aşk tramvası ve kızılayın o masum bakışları altında dikmende soluksuz kalan bir çocuğun nefes alıp verişi neresinden baksam aynı yolun aynı kıyametin habercisi sen gülersin ankarada çocuklar güler sana gelip geçici bir aşk molasında su isteme merasimi tandoğana gitmekte olan bir metro gişesinden alınan ve dönüşü olmayan bilet gibi değişmeli kaderim her ne kadar da yabancı olsakta polatlının rüzgarına gözümüze kaçmasın diye toz bulutlarını kapanmalıyız başörtümüz analı kızlı ördügümüz o nadide çeyizliğimizle bir başka da güzel ankara kalesinden gün batımını izlemek ulusa bakıp iç çekmek öyle derinden |