HANGİ SEVDALARA GÜVENDİN
hangi sevdalara güvendin
neydi sevdaların, nelerdi düşlerin, gözlerinde hangi ufuklar vardı, hangi ışıklar gözlerini yakıyordu. yok artık dagların mor sümbülleri kuşlarda sevecen ötüşler hani? denizlerin şen, şakrak dalgaları yok, dagların yüreginde artık akıyor kanlar. geceler kimbilir, nelere gebe, dogradın tüm harfları, tükendi hece. al yazmak istiyorsan ne istersen yaz. kirli gecelerden dogmaz, hiç masum güneş. seslerin sessizligi aglıyor bak sessizce, prangalara vurulmuş yürekler sus pus. duvarlara sıçramış masum kan damlaları, artık dönüşü yok, biliyorsun gidişinin. göz kapaklarımı kırptım, yok ederek, kızgın ateşlerle daglandı sana bakan gözlerim. aglamak yok, nafile, geçen günlere ve sana. kocaman bir bıçagın acısı bu çıglık çıglıga. yagmurlar yagdı sen gidince hemen arkandan, süpürdü bir fırtına senden arta kalanı. son banyosudur bu, tenin seninle olan son varlıgına. artan tende kalan kırıntılarını yıkadı dün gece, yok olamaz, olmamalı kalşmamalı sende hiç bir izim. şeytani gülüşlerine bakamaz artık bu gözler, dudaklarının kıvrımını verme artık bana. senmi şeytansın,yoksa şeytanmı sen, gidişin sonunda sırat köprüsüdür hayatın. cehennem yangınlarıdır hayatyın farkındamısın, pişmanlıgın faydasız,aglamaların artık nafile. |