Esintiler..!
güz mevsimi usul usul yaklaştıkca ben baharlara susuyorum nedense yeniden.
canhıraş feryatların yerini heyecanlı bir telaş aliyor ve akşam oluyorum aniden. alacakaranlık basıyor heryeri ve içimdeki akşam serinliği ürpertiyor tenimi belli belirsiz. belli belirsiz silüetler görüyorum ışıkların karaltısında. hava da serinledi mi ne, esiyor bir yerlerden yine birdenbire? neyse daha fazla ayaza kesmeden hava, ay ışığını sarayım düşlerime... yine ninniler söyleyeyim gülüşlerime... Heidenheim, 15. Mayıs 2010 Kadircan Pehlivan |