ÜSTADIM; DİZELERİNİZDE ÇOK DOĞRU SÖYLÜYORSUNUZ ARTIK ZAMANIMIZDA EVLATLAR ATA, BABA, ANA, TANIMAZ OLDULAR, TANIMIYORLAR DA...
Evlat

Yok olmuş insalık asılsız kaygı,
Bitmiştir büyüğe duyulan saygı,
Çileden çıkarır böyle bir duygu,
Ayak uyduruyor zamana evlat.

Kazanmadan baba hazırı yiyen,
İyi niyetleri hiçlere sayan,
Babanın yanında sevgilim diyen,
Yine de gelmiyor iman evlat.

Atadan dededen böylemi gördük,
Biz bizden gelene nasihat verdik,
Desene biz boşa kafayı yorduk,
Akıllı ol derken söze ne evlat.

Tanımam ilimden,bilimden öte,
Bilim ışık tutar kine nefrete,
Ne fayda kendinden olmaya ite,
Yine su katıyor samana evlat.

Veysel baba ise sende evlatı,
Ata’dan emanet Cumhuriyet’i,
Kuran’da kuranı İncil Tevrat’ı,
Her zaman bağlı kal özüne evlat.

GÖNÜL SESİNİZ HİÇ DİNMESİN DİLEKLERİMLE SAYGILARIMI SUNUYORUM.

ana baba evlatlari cehennem ateşi olsa
yine yanımdan gitme yak yanımda kal der
yüreğine sağlık daim ol