BANA (DİVAN)
BANA (DİVAN)
Bu gönlümü sana verdim sevda bu sorma bana Vazgeç böyle incitmekten hep karşı durma bana Gelen vurdu giden vurdu bari sen acı zalim Zaten felek çelme taktı birde sen vurma bana Dileğim budur Mevla’dan har düşürsün dalına Ellerim böğrümde kaldı girdin elin koluna Ben böylede çok mutluyum var git kendi yoluna Bırak kendimi kendime bunu çok görme bana Bülbülüm hasret kalmışım bahçendeki güllere Sevdaya düşürdün neden attın beni çöllere Açtın sineme yarayı gittin ya yad ellere Bırak yaramı kanasın elini sürme bana Mizani sensiz ne yapsın bu dünyanın varını Ölmeden yaşattın bana cehennemin narını Gidiyorsan sessiz çek git atma edep arını Dönüp arkana bakarken tuzaklar örme bana Ozan Mizani (Taner Karataş) |
Vazgeç böyle incitmekten hep karşı durma bana
Gelen vurdu giden vurdu bari sen acı zalim
Zaten felek çelme taktı birde sen vurma bana
Hüzünlü yüreğin bir iç döküşüydü şiiriniz.Duyguların sade ve akıcı bir dille dizelere
aktarımı güzeldi.
Beğeniyle okudum.kutluyorum güçlü kaleminizi selamlar.