NEYLEYİM
İnsanı üzmeyi düşünmem asla
Gönülleri kıran sözü neyleyim Yüreğim aynadır tutamam pasla Bunu göremeyen gözü neyleyim İnsanlıktan yana adımlar attım Dostların derdini derdime kattım Yanan ciğerimin koruyla yattım Yâri ısıtmayan közü neyleyim Canımsın dediğim selamı keser Bilmem dost rüzgârı böyle mi eser Kendini düşünen dost olmaz küser Yüreği kararmış özü neyleyim Uzandıysam taşa kırılsın elim Kimsenin bendini yıkmadı selim İftira etmeye dönemez dilim Beni suçlayanlar sizi neyleyim Ne güzeller gördüm çirkindir huyu Yârden usanınca kazarlar kuyu Ben ağlarken canım sen rahat uyu Yüzüme gülmeyen yüzü neyleyim Zeki Tombul derki ‘Dünyaya geldim Bazen maşuk oldum gönüller çeldim Sevdiğim uğruna dağları deldim’ Bana koşamayan dizi neyleyim |
Gitti yaz mevsimi, geldi Sonbahar,
hasret ateşi bu, yüreğime nar,
Göz tarıyor onu, bulunmasa yar,
Sensizliğe akan yazı neyleyim.
Rüzgar gülü gibi hep döner başım,
Yakarış değil bu, süslü bir hışım,
Yanan yüreğime baka kalmışım,
Gidişine bakan gözü neyleyim.
Canım ciğerimdin, baştacı iken,
Oldun mu sevdama hem gül hem diken,
Boşanıp gözümden dilde biriken,
Yüreğine sarkan sözü neyleyim.
Hani bülbündün sen, şimdi oldun lal,
Neden konuşmazsın, ne bu sessiz hal,
Eline bir kalem, bir de kağıt al,
Yokluğuna susan ağzı neyleyim.................Bir şiirimle eşlik edeyim sitem kokan güzel şiirine dostum...
Yüreğin susmasın.
Saygılarımla....