Durmak bilmeyen yelkovan gibi
Ağır ağır dönüp duruyor dünya
Suyun sessizce çekilerek gittiği gibi
Zaman akıp gidiyor hızla.

Göz açıp kapanıncaya kadar
Çabucak geçiyor yıllar.
Her geçen gün eksiliyor
Bir yaprak daha
Duvarda asılı takvim yapraklarından.
Bahçelerde her sonbahar
Sararan yapraklar gibi
Yavaş yavaş saçlarıma düşüyor
Bembeyaz aklar.
Her geçen gün daha da sıklaşıyor
Yüzümde keskin çizgiler.
Daha da sızı veriyor omuzumdaki ağrılar
Öylesine değişiyor ki her şey
O kadar acımasız aynalar.
Değişmeyen tek şey
Sesini duyduğum yorgun kalbim
Eskisi gibi atmasa da
Duygulu ve hüzünlü çoğu zaman.

Öyle çok şey var ki
Farkına varmadığım
Öyle unutulmaz anılar var ki yaşanan
Hissetsem de hissettirmek istemediğim.
Sevsem de söyleyemediğim
Öyle sevgiler var ki saklı
Öyle buluşmalar var ki göz göze
Ama yasaklı.

İstesem de artık durduramam zamanı
Mutlu olduğumun bile
Farkında olmadığım anları
Öylesine yaşayıp gidiyorum haftaları ayları
Cevabını bilmediğim
Sorulara cevaplar arıyorum
Kısacası.
Her şey değişiyor
Gün geçtikce başkalaşıyor
Toprağın rengi.
Değişmeyen tek şey ise
He zamanki gibi
Küt küt atan kalbim.
Değişse de dünya
Sevgiler değişmez ki ,değişemez ki.

2008.İstanbul.OSMAN ÖZTÜRK.
Taflan Mevsimi Şiir Kitabımdan...