PERİŞAN
Ömür defterimden sayfa sonlandı
Ne Hızır uğradı ne aş unlandı Sanırdım ki deli gönlüm günlendi Güneş öğlen battı kamer perişan Alemin içinde ayyaş alığı Kemik kabullenmez kendi iliği Pantola doladım tutmaz deliği Beden inceliyor kemer perişan Kim istemez güzellerin aynından Yiğit çıkmaz helalinin koynundan Katır yelesini atar boynundan Kırata özenir semer perişan Yüz yaşı görmedi sultanla çarı Hindiye ziynettir ambarda darı Bülbülün ahını duysa da arı Gülün bal özünü emer perişan Hak edenler bilir vatan kıymeti Taşıma boynunda zincir zulmeti Gökteki bayrağa etmez hürmeti Çoğu benliğini gömer perişan HAYDARİ der solan güllere yazık Herkesin çıkında olmalı azık Çekilmezse ikiliğe bir çizik Ali,Veli,Osman,Ömer perişan |