MİSAFİRBizi deyip kim gelmiş, ise mekânımıza, Bereket ile gelir, kurulan soframıza, Suretimiz nur’dan dır, yok hiç fark aramızda, Değilmi tüm insanlık, aslımız toprak ana. Dön de bir bak geçerken, toprak da yatanlara, Kim bilir ne kadar çok, zengindiler hayatta, Dünyaya çıplak geldik, üryan anadan doğma, Bak üç metre bez ile gideriz o tarafa. Bektaş’ım bu dünyanın, güvenme servetine, Ne güzeline aldan, nede sen şehvetine, Belki iyi anılır, sofra kur yedir içir, O dilin hakk okusun, düşme sen halvetine. Bekir Yavuz. 01.Şubat. 2008. Cuma Beyoğlu. İstanbul |