AĞLAYAN ÇOCUKBir çocuk ağlıyor annesini arıyarak Cadde sokaklara köşelere bakarak Hüngür güngür gözlerden yaş akarak Bir çocuk annem nerde diye bağırarak Haykırıyordu karanlık geceye ağlıyarak Bir çocuk ağlıyordu annem nerde diyordu Hayat denilen yaşam ayırmıştı onları biliyordu Arka sokaklarda bir yerde saklanmış diyordu Bir çocuk semaya el açmış annesine dua ediyordu Çocuğun gözlerinden sanki yağmurlar yağıyordu Bir çocuk ağlıyordu üstü başı çamur içinde Diz çökmüş ağlıyordu bir duvarın dibinde Açlıktan yüzü sararmış beş kuruş yoktu cebinde Açlığa aldırmıyordu annesinin sevgisi vardı yüreğinde Ağlayan çocucuğun heberi yoktu annesinin öldüğünden... kosarli47/mehmet emin dağ |
Ağlayan çocucuğun heberi yoktu annesinin öldüğünden...
Tebrikler, hüzünlü dizelerdi yüreğe işleyen dost şair...selamlar esenlikler...çocuklar annesiz kalmasa keşke...