emmi'm ve ben.....sanki; sayki.....iki dingin rakı kadehi sığınırdık buğusuna, soldaki; buzsuz olan emmi’nin sağdaki hep benim, emmi’me göre; kocaman bi kartalmış yüreğim benim kimbilir hangi masaldan çıka gelmiş de barınağa konmuş, barınak; martıların,kartalın burada işi ne.? görürsünüz siz,geldiğinde tratalar, emmi’m silince elinin tersiyle yüzünü uçarım sevinçten şu sağdaki kadeh benim içiyorum şimdi, daldık yine emmi’mle kadehlerin tahta masada bıraktığı ıslak çembere, keşke, ahh keşke herkesin bi emmi’si olsa yada; emmili bi resmi, ahh..!!! bilmez ki kimse içimden geçenleri uçsuz bucaksız bir yolculuğa çıkacakmış gibi, öyle korkuyorum ki...... ...... kıyı ege köylüsü.... . |