Rafet’im sevmezsin dur, kalk yapmayı,
Bırak artık kör şeytana tapmayı,
Bende sevmem namert eli öpmeyi,
İlk günden Veysel’i üzdün Rafet’im.

Üç adımlık yolda durmak zor değil,
Göz görüyor o kadarda kör değil,
İnsana insanlık önünde eğil,
Bilmiyorum neden bezdin Rafet’im.

Üç günlük dünyada kalpleri kırma,
Engin ol, Ehli ol herşeyi görme,
Veysel abin için istersen durma,
Dünya geniş neden kızdın Rafet’im.

Dur kalk yapmaz gider Rafet’im hızlı,
Geniş ol, geniş al olma dar gözlü,
Nedense Rafet’im hem de tok sözlü,
Güzel insanları üzdün Rafet’im.

Efsane dünyanın bin türlü hali,
Yok insanın, insanlığın emsali,
Uğursuz yorumlu, baykuş misali,
Vakitli vakitsiz azdın Rafet’im.

Haktan yaratıldı cümle kainat,
Yarına çıkmaya var mıdır senet,
Rafet’im nereye kadar bu inat,
İsmini deftere yazdım Rafet’im.

Şair Veysel benim için far etmez,
Fark etsede Rafet asla çark etmez,
Düşmana inat, dosta üç adım gitmez,
Adını yollara yazdın Rafet’im.

Veysel Şimşek