Viole gölgen...
Her gece sabahına kavuşur,
Ben yine uykuya kavuşamadan. Gözlerim sensiz bugün de Gülüşün kaldı Saksımda ki menekşelerde. Sayfasını kıvırdığın Yarım kalan roman Gözlüğünle beraber Üç beş nöbetin de Çocukluğuna özenip Bir çalımla ayaklarından alıp topu Peşinden koşturduğun haylazlar Gelmez oldu kapıya. Gittiğin saatte gelirsin diye Yakıştırdığın elbisemi giyiyorum Saçlarımı toplayıp Sevdiğin gibi çekiyorum sürmeyi Vakit geçiyor, Gelmiyorsun. Sürmeler gözümde kara leke. Viole gölgen düşüyor Somon rengi duvarlara Ben susuyorum o susuyor Eskisi gibi Sen değil Hiçbir şey Akrep küsmeden yelkovana Yanan Son Mum erimeden Ben hala çocukken Gel. (viole: mor ) :) |
Gel. "
yeter artık gel!;)böyle sevilirken bekletme de gel;) serin çok güzeldi...ne kapından çocukların neşesi eksik olsun , ne de sevdiğini böylece bekle...yüreğine sağlık..salıcakla kalasın...