RÂBB’İM
Bülbüller ötüyor senin namına
Gözler ışığını görmüyor Râbb’im İnsan düşüvermiş kendi gamına Rızkını kim vermiş, sormuyor Râbb’im Yazık pek sevmişiz dünya malını Arsızca kırmışız sevgi dalını Kul şükrü unuttu, açmaz elini Ağza helâl lokma girmiyor Râbb’im Niceleri burdan göçtü de gitti Ecel şerbetini içti de gitti Ölmez denilenler uçtu da gitti Yolumuz yoluna varmıyor Râbb’im Kul Erkan aşkınla virane olmuş Gönül ustasına divane olmuş Dünya vuslatıma bahane olmuş Akıyor gözyaşım, durmuyor Râbb’im (Öğrenciyim ve paylaşım adına buradayım.) |
güzel bir şiir okudum kutlarım saygılar