Jamal Öldü Anne(!)
Jamal miskin adam, alnı kırışık, epeyce zenci.
sevdiği kızları anlatır, dinleriz bazen. dişleri kırık dökük ama siyah yüzünde birer inci. Sevdiği kızların hepsi yanarak ölmüş zaten. Jamal’ın dedesi olur o tanrım; kızın babası, devrimci. Jamal uyku bilmez, işsiz üstelik; ağlar çoğu geceler sevdiği kızları sayıklar durur, sabaha karşı ölmüş annesi. üstelik okuması da yok! şiir kurar, şiir heceler.. sabah oluyor annesi geliyor aklına, o da nesi ? Jamal ağlıyor yine, titriyor sesi, kesiliyor nefesi... Ahmed Doğan/ Nisan 2bin10 |