Şu garip gönlümün derdini kimse bilmiyor,
Kime can dedimse canın çıksın diyor,
Bir kulunu çok sevdim ama,
Oda hiç oradan gelmiyor..

Keklik bizden uzaklaştı,
Gögsümde ağrılarım sıklaştı,
Dert bende derman sende,
Canın sagolsun selamını esirgesende,

Dağlar seni delik delik delerim,
Sana yan bakanın ciğerini delerim,
Bir de sen ağlama ne olur anam,
Ben kendi gözyaşımı zor silerim.

Dumanlı dumanlı oy bizim eller,
Gittiğinde beri açmıyor bahçemde güller,
Madem ki gidiyorsun bu diyardan,
Geride kalanları çıkartma aklından,

Akşam oldu hüzünlendim ben yine,
Ben onu severim elaleme ne,
Perişan oldum şimdi mutlumusun,
Yarına bak bakalım umutlumusun,

Ben bir küçük cezveyim,
Yanında sen yoksan kahveyi neyleyim,
Gülen az,gülen az dediler,
Sonunda benide dert sahibi ettiler..

Kalk gidelim aman gidelim dediler,
Belli ki aklına girdiler,
Biter biterde Kırşehir,in gülleri biter,
Meraklanma her kes bir gün ektiğini biçer,

Dersimi aldım da ediyom ezber,
Kahrol emi kader...kahrol geber,
Sevemez kimse seni benim kadar,
Anlaşılamayan sevgim neye yarar

Gönül gel seninle muhabbet edelim,
El alemi kendimize güldürmeyelim,
Böyle mi olur küsüp gitmek,
Kolayınamı geldi sevenlerini terketmek,

Yağma yağmur,esme rüzgar,
Benden ırakta benim canım var,
Nerden bileceksin neler çektiğimi,
Şimdi uzaklardasın madem kapat defterimi....


Bir gün daha sabredin bana.Bıktırmadan bırakacağım yarına.

SERGÜL KANDEMİR. 25.04.2011