SERGÜLŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Her Gül ağacının başında bir gül vardır. Türkçe o güle Başgül deriz. O gülün adı Farça Sergül dür.Rivayet şudur ki; Bülbül Sergülün dalına konar Sergüle serenat yapar. Bülbül aşkla öterken Sergülün dalındaki dikenler Bülbülün göğsünü yaralar. Bülbül alkanlar içinde kalır. Bülbül buna aldırış etmez ötmeye devam eder. Şafak vakti halsiz çaresiz yaralı Bülbül uyur. Sergül tomurcuk çiçek açar. Uyanıp bunu gören kan revan içindeki Bülbül üzülür ve kahrından ölür.
Sen gül ağacında Sergül
Yaprakları sim-u zer gül Ey gonca dikenli Ergül Sensin yakan nare bülbül Gelmiş sığınmış çalına Acı zavallı hâl’ına Cevap ver davet kalına Güzel başı bare bülbül Başına örtmüşsün izar Çile çektiren gülizar Feryat elem ile bizar Ağlıyor mehpare bülbül Türkçede başgüldür adın Bağların güzeli kadın Çaresi sensin feryadın Sussun ciğer pâre bülbül Zehir katarsın aşına Çile dolarsın başına Acı masum genç yaşına Seninle avare bülbül Diken batmış göğsü yara Aşktan yana bahtı kara Figan ıstırap dağlara Derdinle beçare bülbül Sabah eser seher yeli Bülbülleri eder deli Çiriş bağların güzeli Uçup gitsin nere bülbül Zavallı uyur açarsın Rayha kokunu saçarsın Naçar kaderden kaçarsın Kalbi aşkla yare bülbül Karnı ile göğsü aktır Onuda yaradan Haktır Zeval kaçılmaz mutlaktır Güle kurban qere bülbül Yaşar KANŞIRAY |
Çile dolarsın başına
Acı şu genç yaşına
Çaresiz beçare Bülbül
Zavallı uyur. Açarsın
Rayha kokunu saçarsın
Ölüm kaderdir naçarsın
Bekler aşkla seni Bülbül
GÖNÜL BİR GÜL KIRGINLIK İSE DİKENİ DOST KIRILMIYA GÖSÜN KUTLARIM YİNE HARİKAYDIN KAL ESENLİK İÇİNDE...