Kurak mevsimler sonunda,
Arzulanan yağmur sensin,
Bu hasretlik yetti cana,
Sen bu aşka davetlisin.

Seni, beni yaradan dan,
Hem anan dan, hem baban dan,
Hiç kimselerden korkmadan,
Sen bu aşka davetlisin.

Günahınla sevabınla,
Yazın, kışın, baharınla,
Hiç bitmeyen bir arzuyla,
Sen bu aşka davetlisin.

Ben aşkı kutsal bilirim,
Ölümüne seni sevdim,
Ebediyen sana kalbim,
Sen bu aşka davetlisin.

Benim aşka niyetim var,
Kutsal olan nimetim var,
Bak aşkına hasretim var,
Sen bu aşka davetlisin.

Çok büyük bir aşk’la sevdim,
Gerçek bunlar şaka değil,
Sana çağrım başka değil,
Sen bu aşka davetlisin.

Terk edilip üzülürsen,
Ele kötü görünürsen,
Kabulümsün bak gelirsen,
Sen bu aşka davetlisin.

Canı sana adak yaptım,
İman edip Hakk’a taptım,
Sanma doğruluktan saptım,
Sen bu aşka davetlisin.

Yüce ALLAH tek şahidim,
Sensin benim aşk ümidim,
İnan seni candan sevdim,
Sen bu aşka davetlisin.

İste sana kul olayım,
Aradığın ben olayım,
Yalan ise kahrolayım,
Sen bu aşka davetlisin.

Biliyorum bundan böyle,
Olacağım sana köle,
Sonunda varsam ölüme,
Sen bu aşka davetlisin.

Bektaş’ım bu sevgi yolu,
Yalnız olmaz insanoğlu,
Arzularsan sende bunu,
Sen bu aşka davetlisin.

Bekir Yavuz
20.Nisan.1990.cuma
E.tipi. K.c.e.4.cü. Koğuş
Kastamonu