Nasibin tecellisi dedim
Lahzaların sadrında sabırla beslendim, kanaat etmeyi şiar edindim
Kalbimin şikayetlenmesine fırsat vermeyi, ruhumun ahdine hiç tediremedim
Tebessüm etmeyi öğrendim, hayır ve şer’in şehnine malik olmak için ehli aşk dedim



Alıp götürmesini bekledim
Vecdimin inhisarıyla yetinmenin mahçubiyetiyle boynumu büktüm
Zafiyetlerime nazar ettim, irademde ki acziyetime nasıl bir anlam verirdim
Rab dedim, aşksız terennümlerle müteredditlik içindeydim, neden tahkik etmedim



Niyet etmedikçe an durur
Haşyet duvarları ruhuma mütemadiyen acı bir tebessümle gam vurur
Akıl hangi manada sürur,aşk hakikat ilmiyle mümeyyiz olmazsa nasıl okunur
Can suyun ar eder, vakit’i haline dar eyler, aşk hangi vecdin himmetine davet eder



Ruhum sema etsin istiyorum
Kalbim nazargah olmaktan bitap kalsın diliyorum,sende var olmak istiyorum
Kifayetsiz ecrimin, takatsiz bedenimin, fersizleşen gözlerimin ihtiyacını biliyorum
Senin lahzanda, hilkatimin bakir toprağında ecelin vuslat olduğu aşkını diliyorum



Bilmek neye kifayet ediyor
Halim, kale dönüşmedikçe, aşkın lisanımda sudur etmekten haya ediyor
Vecdin neden alıp götürmüyor,niyazım ziyadesiyle kalbime aşkını ilga eylemiyor
Ömür tükeniyor, an vaktini bekliyor, ölümün latifliği halime mütebissim ettiriyor



Temaşa ettiğim ayetlerin
Nazar eylediğim ve bahşettiğin, müddet-i nefes diye rahmet ettiğin nefeslerin
Vaktini bekleyen ümitlerin, kazasına delalet edecek tercihlerin azmeden iradelerin
Aşkına erişiyor, mefkure adına ne varsa adresi yalnızca sensin ki alenen gösteriyor




Mustafa Cilasun