GENÇ BİR KIZ
Denize doğru genç bir kız ilerliyordu
Anlamsız ve amaçsız düşüncelerle Bir hırsla denize doğru Bir hiç uğruna koşuyordu Güneşin batmaması için adeta çırpınıyordu Ne yazık ki Deniz onu yutuyordu yavaş yavaş Bir yarıştı adeta yorulmuştu artık Bir telaş, bir çırpınma uğruna Ağır ağır denize Kızıl bir ışık dalıyordu ve Yavaş yavaş kayboluyordu Genç kız hıçkırıyordu Etraf birden karanlığa boğuldu Doğa bile yas tutmuştu Oysa genç kız, hiç mi hiç İstememişti böylesini Karanlıklardan korkuyordu Çünkü karanlıklar ona düşmandı O ağlıyordu, sadece ağlıyordu Derin, uçsuz, bucaksız ve Anlamsız düşüncelerle Hasan DAL Güneşin Çocukları |
UMUT ve DOSTCA