DEYİŞMESöylesene Seher yâri gördün mü Canında can açar dedin ne dedi Yarası nicedir açıp sardın mı Bu günler de geçer dedin ne dedi Sözü düz demedim yaktım canını Gözyaşıyla karıştırdım kanını Gama beleştirdim her bir anını Bir daha gözyaşı içirmem dedi Bir gün yokluğuma dözebilmedi Derdinden derdini yazabilmedi Sensiz şardan şara gezebilmedi Gurbet elde naçar dedin ne dedi Canımı yoluna sardım bilmez mi Hastolanda kanat takıp gelmez mi Söyle yârim kadir kıymet bilmez mi Gelirse gül gibi açarım dedi Efkâr çeke çeke gamzede olmuş Sensizlik saçını başını yolmuş Dudağının tadı dilinde kalmış Uykuları kaçar dedin ne dedi Dünyanın işine kafa yormasın Dili ile yüreğimi yarmasın Gurbet kahrı çekemezse durmasın Gönlüne soframı açarım dedi Gözüne kem gözler dokunabilir Hicaptan utanır sakınabilir Yüzünde hasretlik okunabilir Dost düşmanı seçer dedin ne dedi O kendi kendime mukeyyet olsun İçine dışına hayalim dolsun Darakınca elin Allah’a salsın Gözlerim keskindir seçerim dedi Hasretinden delolmaya az kaldı Sensizlikten sinesine köz saldı Telsiz tezenesiz yâre saz çaldı İçerisi geçer dedin ne dedi Kendi bilir ben yolunu gözlerim İki çeşme eylemesin gözlerim Akşam sabah çarşafını düzlerim Sarmazsa kendimden geçerim dedi Yaraları göz göz olmuş kanıyor Kor ateş içinde kalmış yanıyor Düşünde gördüğün gerçek sanıyor Hüzün ekip biçer dedin ne dedi Sabır dergâhına postunu sersin Gözünü kapayım yüzümü görsün Kalbimi yarasın üstüne sürsün Derdini ikiye biçerim dedi Gözünü gönlünü açmış geliyor Hasretinden kuzu gibi meliyor Açmış avuçların seni diliyor Sana doğru uçar dedin ne dedi Aşkından delolan bir avereyim Bulutlar misali pare pareyim Hele bir kanadın açsın göreyim Kendisinden önce uçarım dedi Öten gün yârimi kırdım bilmeden Konuşmuşum ağzım dilim silmeden Beş günlük hayatın tadın almadan Bu dünyada göçer dedin ne dedi Sözü bazen bıçak gibi kesse de Bazen deli rüzgâr gibi esse de Ben hiç küsmem kendi bana küsse de Yârimle birlikte göçerim dedi Tayyip ATMACA |