**E F E N D İ M **
Vasfını yazmaya kelime yetmez
Yazsam kifayetsiz yazı efendim. Anlatmaya kalksam çabam kâr etmez Fikir güdük akıl cüzi efendim. Nebiler halkası soyundur senin Şefaat, merhamet huyundur senin Şu yalancı dünya köyündür senin İmtihan yokuşu, düzü efendim. Kokunu kıskanır bağdaki güller Şivene özenir şeyda bülbüller Sevgin ile dolu nice gönüller Görmeyi arzular sizi efendim. Nurani sıfatın benziyor güle Firakın canlara çekilmez çile Tutup elimizden selamet ile Felaha ulaştır bizi efendim. Güzel ahlak, takva bize zimmetin Umuyoruz, bekliyoruz himmetin Sen gidince öksüz kaldı ümmetin Yokluğun dinmeyen sızı efendim. Nazar etsen benliğime, özüme Ümmetim diyerek baksan yüzüme Cemalini gören iki gözüme Sürmedir ayağın tozu efendim. Hayal Amentüsüz murada ermek Zor değil akile gerçeği görmek Öğüdünü tutup, izini sürmek Kuran’ı Kerimin özü efendim. Ebu Bekir. Ömer, Osman yanında Ali ile yüce divan önünde Şefaat edersen mahşer gününde Söner yüreğimin közü efendim. İsmail GÜL |
hangi kalem yaza bilirki ilahi yazgının yanında....
hangi dil anlata bilir ki habibim dediği ulvi kelamın övgüsünde....
çok çok güzeldi....kutluyorum sizi ve kaleminizi
selam ve saygılarımla