KALAN KALSIN GİDİYORUM KÖYÜME
Yeter, gurbet elde hasret çektiğim
Kalan kalsın, gidiyorum köyüme Maziyi anarak yaşlar döktüğüm Kalan kalsın, gidiyorum köyüme Ömrüm hasret ile acıyla bitti Bitsin bu ayrılık canıma yetti Zalim gurbet beni köyümden etti Kalan kalsın, gidiyorum köyüme Kangal, Alaca han, Akça Mağaraya İlaç konmaz kan akıtan yaraya Gidim diyom diyorlar ki nereye Kalan kalsın gidiyorum köyüme Kepez, ziyareti çat’ı özledim Silinmiş dağında, yoktur izlerim Ağlamaktan, kapanmadan gözlerim Kalan kalsın gidiyorum köyüme Anam yoktur, babam beni özlemiş Mavi tren geçmiş, yolum gözlemiş Ağlamış da, gözyaşını gizlemiş Kalan kalsın, gidiyorum köyüme Burnumda tütüyor, çiğdem nevruzu Gurbette hiç olur. Anasız kuzu Boz bayırım düştü içime sızı Kalan kalsın, gidiyorum köyüme |