Zordu senden ayrı kalmak
İnanır mısın
Yanındayken sana dokunabilmek kadar…

İçtiğim sigaranın dumanıyla çizdim resmini
Kaç gece…
Kaç gece ellerimde tükendin…
Çay içtiğin bardaklarda kalmış
Parmak izlerin
Tıpkı sol yanımda bıraktığın izler misali

Zordu senden ayrı kalmak
İnanır mısın
Yanındayken sana dokunabilmek kadar…

Ne gecenin ayazı korkuttu beni
Ne cebimin beş kuruşsuz gezmesi
Senin yokluğun kadar…
Boşa koydum dolmadı
Dolusuna bakmadım bile yüzümü çevirip…
Duvarda çivilenmiş çerçevesiz resimler misali
Kah küfrettim gidişine
Kah tövbe ettim gelişinle bir sabah
Yediveren güllerinin açmam saatinde…
Bilir misin?

Zordu senden ayrı kalmak
İnanır mısın
Yanındayken sana dokunabilmek kadar…

Şarkılar dinliyorum
Fal tutarcasına…
Ezberlemiş olsam da…
Kimi “Ayrılık ölümden beter” diyor
Kimi İbibiklerin giriyor kanına
Beynimde onca soru
Acaba? Diyorum
Gerçek mi gözlerimden akıp giden hayali
Sol yanımın acıması kadar
Acaba?

Zordu senden ayrı kalmak
İnanır mısın
Yanındayken sana dokunabilmek kadar…

Ne sıcaklığın kaldı dudaklarımda
Ne bende eski heves
Ne sende vuslatın hayali
Açıkhava sinemalarında
İçine beyaz leblebi atıp içtiğimiz
Gazoz misali…

Zordu senden ayrı kalmak
İnanır mısın
Yanındayken sana dokunabilmek kadar…

Senden sonra inanmadım zaten
Ne hayale ne aşka
Beklemek ölüm gibi de değil artık
Değil artık umurumda hasretin…
“Aman be” diyerek
Vuruyorum birkaç kadeh masanın yüzüne
Arkasından birkaç parça beyaz peynir
Bir yudumda acı şalgam…
Ne sen kalıyorsun aklımda
Ne senli günlerim…
“Nasıl geçti habersiz” diyen şarkıya
Ortak ederken bütün kederimi
Uçup gidiyorsun gözlerimin önünden
Usul usul…
Dedim ya…

Zordu senden ayrı kalmak
İnanır mısın
Yanındayken sana dokunabilmek kadar…

Ali ALTINLI – 13/04/2011
Saat:20:03