Yüreğim sana öksüz, kıyamet kopsa n’olur?
Bakışların okyanus, beni sarar büyüsü.
Bir bakarsın aşk doğmuş, yüreğime oturur,
Bir bakarsın ki bana olur Yusuf kuyusu.

Sayıkladım ömrümce bir Leyla’ya yanmayı
Kays bile ağlamıştı pejmürde hallerime
Aşkla yanan kalbimin küllerinden sevdayı
Dirilttim can vererek oturttum ellerime.

Bir ikindi zamanı saçların güneş rengi
Gözlerin pusu kurmuş ölümcül duygularla
Nefesin tufan bana bakışın aşk mihengi
Ne zaman sevsem seni, yaşarım kaygılarla.

Düne sıvanan acı miras kaldı bugüne
Kül rengi duyguların bana mı nasip oldu?
Ölüme gidiyorum, gider gibi düğüne
Yokluğun yaşattığın acıya hasip oldu.

Bir nisan hüznüdür bu, umarım kısa sürer
Ellerim seni çizer zamanın avucuna
Efsunlu bakışların aşk defterimi dürer
Ve ben bir can veririm ayrılık kıskacına

Artık gitme vaktidir, emekleri toplayıp
Koyarak terkisine mecalsiz aşk atının
Bütün acılarımı sayfa sayfa katlayıp
Yazmalıyım adını yüzüne her katının.





k.t.