BİLEMEZSİN
Gecenin gün ağarmamış karanlığında,
Gri beyaz bir bulutun ardına gizlenen Yağmurlu gözyaşlarım. Islanan yanaklarıma öpücükler kondursan Ruhumun nasıl bir deprem yaşadığını bilemezsin. Bugün son üzülmüşlüğün ardından sensiz olmayı öğreneceğim. Acıtsada yüreğimi Gönülden akıp giden sevgin Sessizliğimle elele verip İçimde ziyan olan umudu bilemezsin. Hiç yüreğinin sesini dinliyormusun Sevdayı yaşamak suç mu? Taşıdığım bu sevda duygusu Yanağıma süzülmeden kurudu sensizliğe yenik düşmeden varlığına ihtiyacım olduğunu bilemezsin. Gece soğuk ayaz içime kış zemheri yağıyor, bu ömrün son nefesinde Sensiz kendimi geceye bıraktım, Çıplak bedenime sarılıp yattığımda Usulca düş/süz yatağıma yaldız sür Okşa kapa gözlerimi Ay rengi rüyalara boya Gece koynunda sakla beni Kollarında teselli değil Huzur bulmasını isterdim... Kaç kırık kalp gönül koyuna sığdı Sen olmayan yıllarıma karlar yağdı Kalbimdeki sevdanın esin/tisi bana avuntu BİLEMEZSİN... ESİN ÇEVİKOĞLU |