.sokak köselerinde filizlendi
ilk sevda kaçamagimiz
daha henüz de isminin öpüsme oldugunu
bilmedigimiz dudak temaslarina
sahidiz tüpü heran bitti bitecek
dedigimiz eski kasa televizyon karsisindaki
yesilçam flimlerinde


geri kalan diger zamanlarin
büyûk bölümünü de
beton üzerinde
yedi kisilik
futbol çatismalarimiz
dolduruyordu
üç kisi fenerliyse bir kisi besiktasli
diye kaleye gecmek zorunda kaliyordu

henüz asmalimesciti ve taksimi isitmemisti
kulaklarimiz bildigimiz
en uzak mesafe mahallemizin bir üst sokagiydi

logo oyuncaklariyla
kurdugumuz
kendimize ait evlerimiz arabalarimiz
vardi kendi isimizin patronuyduk bir bakimada

halk ekmegi kuyruklari olurdu mahalle bakkalinin en insafsizi lazin önünde elimizde posetler saatlerce beklerdik gelisi ekmek kamyonunun

heves ettigimiz
ve sonradan
alisamadigimiz
sigara muhabbetlerine dalardik
bazen izmariti cok olan bir
nefes daha fazla cekse sansli s
ayardi o gün kendini