NE OLURDU SANKİ....Ne olurdu hep oyun havası çalsaydı hayat orkestrası... Yorulmasaydı oynayanlar,bozulmasaydı enstrümanlar, Şakırdamaktan bitap düşseydi tüm parmaklar, Uzanmasaydı kirli emellere,Masum duygulara... Ne olurdu sevgi ile yarişsaydı hayatın saatleri, Sabırlar taşıp boşanmasaydı ansızın zembelek, Akraple yelkovan mola verseydi arada bir, Böyle kısacık olmasaydı sevginin ömrü.... Ne olurdu insanlığın türküsüyle esseydi yeller, Bir bir içine çekseydi vuslatı seven gönüller, Canı acıyıp kırılan olmasaydı çekip gidenler, Kimlere kalmış ki sanki dünyadaki nesneler... Ne olurdu hep açsaydı hayat bahçemin gülleri, Koparılıp solmasaydı içimdeki ruh güzellikleri, İnsanlar anlayabilseydi sevildikleri gönülleri, Böyle ucuz olurmuydu sevenlerin değeri... SERGÜL KANDEMİR 10.04.2011 ANKARA |