Girdapta Bir BenMaziye döndüm çağırdığı köşeden; bir loş ışık bir damla gözyaşı bir de derin sessizlik. Ayrılmadı aklım hiç resmin bu karesinden. Tan yeri ağarmamıştı, sis basmıştı doğa ananın sinesini ellerim ellerinde üşüyen kalbim şaşkın gidiyorum dedin aniden. Gitme diyemedim gücüm yetmezdi kaderi değiştirmeye. Nereye diyemedim gurbeti ben seçmedim. Bir loş ışık hep mazideki ana çağırır beni habersiz bir damla gözyaşı arkadaşlık eder hüznüme bir derin sessizliğe gömülür ruhum. Yarın bir sonraki gün bir gün daha bir daha hep tekrarlanacak böyle... Çünkü ben seni kalbimden asla atmadım.............alev yavuz |