STRES VARKEN
Bir dağ zirvesine, tırmanarak çık ,
Otur tepeciğe, dertler çekerken . Gözlerini kapat, sımsıkı azcık , Yaratana şükret, herkes yatarken . Sağın da solun da, bir sürü türler , Kulağından çıkar, gürültü kirler . Bak çevrene, sana, hoş geldin derler , Yaratana şükret, kuşlar öterken . Kendini salıver, olduğun gibi , Dünya ya yeniden, geldiğin gibi . Hayatta en güzel, güldüğün gibi , Yaratana şükret, stres biterken . Aç gözünü şimdi, cennettir her yer , Bu zamana kadar, aldığını ver . At eskimişleri, yenisini ser , Yaratana şükret, güneş batarken . Kimi kayalardan, ayrılır taşlar , Başında uçuşur, arılar kuşlar . Mis havada kekik, kokmaya başlar , Yaratana şükret, nefis tüterken . Ateş yakıp, kessen, koyun yada koç , Eğil deresinden, avuç avuç iç . Yedikçe insana, gelmez mi güç ? Yaratana şükret, lokma yutarken . Gidibde uzan bir ağaç dibine , Gam gasevet varmı, bakın cebine . Yavaş yavaş derken, ulaş debine , Yaratana şükret, şafak atarken . Destek’li Şair : Ahmet GÜNAY |
Gam gasevet ne var, bir den atıver .
Hayat ta bir defa, keyif çatıver ,
Böcekler uçarken, ne olur dinle .
Bu şiirin en güzel dizesiydi, örnek bir dörtlük şairin emek çekerek yazdığı güzel dizelerini kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.