BİR ÖLÜNÜN TEREKESİ
yaşarken
varı yoğu bir nefes hava bir lokma ekmek bir katre suydu malı-mülkü işte hepsi buydu! .. ve sonunda elde olanı bitirdi giderken yalnız kendini götürdü yanına bir şey alamadı her şeyini burada bıraktı çok da telaşlı gitti zîra yolu ıraktı ömrünün çoğunu ağladı azını güldü en çok da yalnız öldü düşen takvimden son yapraktı üstüne atılan iki avuç topraktı bir yıldızdı aktı geriye kocaman bir HİÇ bıraktı ! Muzaffer Yıldırım |
güzel bir şiir okudum kutlarım selamlar saygılar