ALKIŞ TUTMAM BEN!..
ALKIŞ TUTMAM BEN!..
Alkış tutmam ben yıldızlar dökülürken Sökülürken yüreklerim ta en derinden Bükülürken elim kolum orta yerinden Alkış tutmam ben yıldızlar dökülürken Can memleketim can düşmanına satılırken Elîm ateş fidanlarımı kökten kavururken Kandillerim teker teker üfürülürken Alkış tutmam ben yıldızlar dökülürken Sokulurken sinemize küfür tohumları Dikilirken karşımıza Bizans surları Yıkılırken İslam’ın bin yıllık kal’aları Alkış tutmam ben yıldızlar dökülürken Mekke yıldız, Kudüs yıldız, Bağdat yıldız Çeçenya’m öksüz, Kıbrıs’ım yapayalnız Takatim yetmese de şimdilik, yalnız Alkış tutmam ben yıldızlar dökülürken Düşündün mü hiç gökyüzü neden direksiz? Anlaşılır mı gülüm bu gerçekler yüreksiz! Tek başıma kalsam bu alemde desteksiz Alkış tutmam ben yıldızlar dökülürken Kime emanet geleceğim, kime emanet? Taklitçilik bu Vatana cidden ihanet! Falcılıklar son bulsun, bitsin kehanet Alkış tutmam ben yıldızlar dökülürken Müslüman’ım, Türk’üm, ülküm ay ve yıldızım Başka dostum yoktur biliyorum, yalnızım! Duysun yüreğinden oğlum dinlesin kızım Alkış tutmam ben yıldızlar dökülürken Memleketim Hatay, adım Murat Kahraman Şehit dedelerimin soyadları KAHRAMAN Yurdumda tek bir mum sönmesin aman! Alkış tutmam ben yıldızlar dökülürken. Murat Kahraman 01.04.2003/İstanbul |
Mükemmel bir şiirdi.yüreğiniz var olsun.saygımla.