HİÇ'Mi ANLAMADIN.?
ağıtla dolu bir hayat
matemlere boğulmuş binlerce surat ya sırat geçilirdi burada ya da fıtrat zulümlerin kahkahaları kulakları çınlatırken bir ayaz vurur gönlümüze birden deniz köpük köpük kabarır üzerine iniltiler ile dolu yıllardır kainat gör bak şimdi toprak kokulu menekşeler bizim gibi yas tutuyor seçilmiyor artık bu karanlıkta renkleri ya siyahha bürünmüş ya da beyaz kıyamet bize kopar burada sanki sancağını yere indirmiş / dolmuş insan sureti yarasanın vampir haline döndün kan emdin kendi kendini sömürdün hiçmi anlamadın .? bir kısacık ömürdün ! nas ! bozguna uğruyorsun bu savaşta insan kar etmiyor artık sana ne söz ne de lisan ileri gitmeği boşverip bari yerinde dursan ne kaybederdin sanki insan doğdun insan olarak kalsan ! bir bakıversen yüreğinde gizli duran aslın verdiğin nefesi alamazsan o son fasılın bir elbiseden ibaret bedenimdir dediğin özgür bırakmakmadığın dır içinde duran iblis kıyafetine bürünmüşse / insanlıktır tek esirin ! |