Varlığını hissettirmeyenin yokluğu da fark edilmez.Sofrada bir tas çorba gibidir.Olsa da olur.Olmasa da.Hem suçlu, hem güçlüler vardır.Onun gibi.Üzerine titrenilir.Gösterilen bu özen, karşı tarafından vazgeçilmez olarak algılanır ve çocuklar gibi naza çeker kendini. Gösterilen ilgi rahatsızlık vermiştir adeta. Zaman zaman da "Benle böylesine ilgilenme, giderim ha" tehditinde bulunur.Canım denilmesi sıkmıştır.Yanı başında ki huzur kaynağını görmezden gelir, dışarıda aranır durur.Yar diye bilinir.Canda can bilinir de onun haberi bile yoktur.Bazen yüreğin olmasa da kaderin bağladığı düğümler vardır.Çözemezsiniz.Çözülmezler.Hem yürek, hem de kader bağlamıştır ama bu durum ona göre değildir.Hatayı anlamakve ondan dönmek de erdemdir.Ne var ki bazen o kadar geçtir ki...

Hayatın acımasız dişlilerinde, tüm ezginliğe rağmenkişi, yeniden doğmak gibi bir hisse kapılıp da bütün olacağına inanır.Ben yerine biz olabilmektir amaç.Her şeyiyle ona aittir.Sözlerini mütalaya bile gerek kalmadan inanır.Belki de inanmış görünür.İçinde derin bir sevgidir beslediği, yaşatmak istediği.Aşırı sevgi ve ihtimam ne yazık ki çoğu kez ters tepiyor.Kaçanın kovalanması gibi.Alışılmıştır önü arkası bitmeyen fedakarlıkların beklenmesine.Oysa, unutulmuştur birinin mutluluğunun diğerinin felaketi olacağı.Hani denir ya kaşığı ile verip, sapı ile çıkarmak gibi.Son nefeste verilen zem zem bile sanki zehir gibidir.Dünyayı ayaklar önüne serse ne olur ki.Beklenen bu değildir.Azıcık aşım, ağrısız başım örneği, bir yudum sevgidir.Ama yüreğin en kuytu yerinden...Her türlü çekilmezliğine rağmen, tek taraflı fedakarlıklar maalesef bu duruma getiriyor.Hak ettiğinden daha fazla değer vermek.Onu onsuz onunla yaşamak, canda can bilmek, bağrına basmak,onunla nefes almak...o kim? Belki de sadece yürekte ve beyinde hissedilen...yaşanan.Bir nefes kadar yakın bilinir, ne var ki ne uzansanız dokunabilir, ne de hissedebilirsiniz.Hissedilmesi için bir girişimde bulunmamıştır ki.Varlığı ile yokluğu belli değildir.Sanki Allah, onu başkaları için yaratmıştır.Yanında ki canı göremez.Ve diline pelesenk ettiği "giderim" kullanır sıkça.Gına getirircesine.Ve nihayet patlar yürek, ağzında geveleme ve hiç değilse bu kez sözünde dur ve git, arkandan karalar bağlanmayacaktır der.Gecikmeli de olsa.Anlaşılmıştır varlığı ile güldürmeyenin yokluğunda ağlanamayacağı...

Edebi, içerik her şey mükemmel.Ne denilebilir ki tebrikleri sunmaktan gayrı.Ama yazdırttı işte şiiriniz.

Selam ve saygılarımla.