AYNADA GÖRDÜĞÜM YÜZ
Yakmışlardı onun masum canını..
Emiyor vampirler temiz kanını.. Siliyorlar bu dünyadan adını.. Duruyordu aynada gördüğüm yüz... Yıkılıyordu dünyası başına.. Bakıyolardı çatılmış kaşına... Yatmıştı belki bir umut düşüne... Susuyordu aynada gördüğüm yüz.. Zehir oluyordu ekmeği aşı.. Sevdiğinden yedi en büyük taşı... Kan revan içinde kipriği kaşı.. Ağlıyordu aynada gördüğüm yüz.. Ona farz olmuş hep kaybetmek... İstiyordu birgün kaybolup gitmek.. Onun için zordu ağlarken gülmek... Şaşıyordu aynada gördüğüm yüz.. Baktı bir güneşe yıldıza aya.. Yalnız kalmıştı küstü yaşamaya... Bilseydi gelirmiydi bu dünyaya.. Ölüyordu aynada gördüğüm yüz.. |