ÇOBAN YILDIZI
Yaradana sığındı dağ başında,
ardında sürü, yanında köpek, omuzunda çıkını, sırtında kepenek. Eyerken başını, yaban gülü dikeninden, dökülürdü akasya çiçekleri, konfeti gibi tepesinden. Avuçlarında gecenin yıldızları, toplayabildiğince gökyüzünden, içini ısıtan hayaller yakardı, avunabildiğince derdinden. Elinde kaval, kavalda çobanın nefesi, sağır olana vız gelir sesi, ıraktaki nasıl duyar acıyı yası, çalanda mecal kalmayınca. Göğünde ne Zühre kaldı,ne Oğlak,ne İkizler, bırakıp giderken derinde bir sızı, terkettiler sılayı,birer birer, bir tek o kaldı vefalı,"çoban yıldızı" mustafa kesimoğlu |