Yollar aşındırdım dağları deldim
Şahıma günleri yordum ne mutlu
Güneş kucakladım karanlık sildim
Zifri geceleri yardım ne mutlu

Göze nur gönülden gelirmiş şahım
Dost kapısı benim Hak güzergahım
Pir nefesi benim cemim dergahım
Yaramı sabırla sardım ne mutlu

Elimde kalemle zindanlar boğdum
Belime sahibim günahsız doğdum
Dilimi susturdum özümle yağdım
İnsan kabesini gördüm ne mutlu

Hak güneşten daha zahir demiştin
Muradına ermek sabır demiştin
Cehalet ademe zehir demiştin
Cehaleti yere vurdum ne mutlu

Hak özünde dedin hakkı arattın
İlimden gitmeyen yolu kararttın
Balım Sultanın,a cennet yarattın
Eteğine yüzün sürdüm ne mutlu

Delikli taş ellerinde delindi
Şahitlik ettiler beşe dilindi
Çile hanesinde nefsin silindi
Önünde secdeye durdum ne mutlu

Soyun Horosandan nevşehir mekan
Kuru bir değneği dergaha çakan
Zem zem suyu ile çağlayıp akan
Damlasına özüm verdim ne mutlu

Güleser Yorulmaz