ey sevgili
Yillar once tutmustum elini caresizce
ilk defa yaklasmistim bu kadar sevdigime Ama cesaretim yoktu aramizdaki duvarlari devirmeye Evet bu dokunus ilkti ama bir veda idi cesareti olmayan sevgiye Ellerin ellerimi tutarken akiyordu gozlerimizden yas Her yerde keder vardi, bagrima bastim bir tas Kayip gidiyordun ellerimden sessiz ve yavas Ask vardi beni cevreleyen yuregimde ve yanagimdan suzulen bir damla yas senelerce aklimdan cikmayan sen son bakisinin hayeliyle yasayan ben aniyorum seni yuregimin tam icinden |