Kuyu
Tut ki ;
Gördüm O’nu Önce ince titrek silüeti Düştü içime! Sonra; Ayın şavkıyla beraber Bir âmânın bakıp bakıp Göremediği... Acı dadanmış yüzü... Soydu umut urbalarını Üryandı, gamdan, tasadan Güldü... Zamanın boyunduruğundan Kurtardı talandan arta kalan yüreğini... Duydum; Korlanmış dudaklarında İçli bir nağme Kendi ağıdı... Lut 2011 Almanya |